De belangrijkste grondstof van polykristallijne zonnecellen is silicium, vooral veelzijdige polykristallijn silicium. Wereldwijd zijn de reserves van siliciummaterialen relatief overvloedig, dus theoretisch is er geen tekort aan grondstofbronnen voor silicium. Met de snelle ontwikkeling van de zonne-industrie neemt de vraag naar hoog-zuiver silicium toe, wat kan leiden tot een tekort aan siliciummaterialen op korte termijn. Vooral in sommige belangrijke producerende landen (zoals China en de Verenigde Staten) kan de toename van de vraag naar de marktaanbod uitoefenen, waardoor de kosten van grondstoffen worden verhoogd.
Hoewel siliciumreserves groot zijn, is het zuiverings- en verwerkingsproces energie-intensief en vereist veel elektriciteits- en chemische behandeling, wat uitdagingen vormt voor productiekosten en milieueffecten. In het bijzonder kunnen de koolstofdioxide -emissies gegenereerd tijdens de zuivering van silicium een zekere impact hebben op het milieu.
Naarmate de zonne-industrie blijft groeien, zal de marktvraag naar siliciummaterialen van hoge kwaliteit blijven stijgen, wat kan leiden tot knelpunten op korte termijn in de markt, vooral in het proces van wereldwijde energietransformatie, de productievraag naar zonnecellen naar verwachting zal naar verwachting aanzienlijk toenemen. Hoewel de grondstoffen zelf voldoende zijn, staan de productiecapaciteit en verwerkingstechnologie van materialen nog steeds onder grote druk.
Om het mogelijke tekort aan materialen aan te kunnen, ontwikkelen veel bedrijven een efficiëntere productie- en recyclingtechnologieën. Bijvoorbeeld, het recyclen en hergebruiken van siliciummaterialen in zonnecelmodules en het geleidelijk verhogen van de herstelsnelheid van silicium kan het risico op tekorten aan grondstof effectief verlichten. Bovendien onderzoeken onderzoekers ook andere alternatieve materialen (zoals koper indium gallium selenide (CIGS) en perovskiet, enz.), Waarvan de ontwikkeling in de toekomst een oplossing kan worden om silicium zonnecellen aan te vullen.
Hoewel de toevoer van silicium, de grondstof voor polykristallijne zonnecellen, op dit moment relatief voldoende is, moet het risico op materiaaltekorten nog steeds nauwlettend worden gevolgd met de groei van vraag- en productie -uitdagingen, vooral in termen van technologische vooruitgang en duurzame ontwikkeling, het is noodzakelijk om de efficiëntie van het gebruik van hulpbronnen continu te optimaliseren en materiaalrecycling en alternatieve technologieën te bevorderen.
